تأثیر تنظیم کننده های رشد مختلف، محیط های کشت، مواد ژله ای کننده محیط کشت و منابع کربوهیدرات بر افزونش شاخساره در boiss. pyrus glabra

استان فارس یکی از رویشگاه های طبیعی گلابی وحشی گونه ی pyrus glabra boiss. می باشد. برداشت میوه، چرای بی رویه عرصه های جنگلی، تخریب جنگل ها و توسعه کشاورزی در سال های اخیر به شدت جنگل های گلابی وحشی استان فارس را تهدید و زادآوری طبیعی این گونه را مختل نموده است. برای احیا ی جنگل های  p. glabra ضرورت دارد که تکثیر این گونه ی ارزشمند مورد بررسی قرار گیرد. این پژوهش به منظور مطالعه تأثیر تنظیم کننده های رشد، محیط های کشت، مواد ژله ای کننده محیط کشت و منابع مختلف کربوهیدرات در تکثیر شاخساره p. glabra در کشت های درون شیشه ای انجام گردید. از نوک شاخساره و قطعه های ساقه تولید شده درون شیشه با منشأ بذر یا درختان بالغ به عنوان ریز نمونه استفاده شد. میزان 8/0 تا 1 میلی گرم در لیتر ba برای تکثیر شاخساره بهینه بود. امّا افزودن ga3 به محیط کشت تاثیر منفی معنی دار روی وزن تر شاخساره داشت. میانگین طول شاخساره اصلی ریزنمونه های کشت شده روی محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (ms) به طور معنی دار بلندتر از ریزنمونه های کشت شده روی محیط کشت گیاهان چوبی (wpm) و محیط کشت درایور و کانی یوکی گردو dkw)) با نصف غلظت عناصر ماکرو بودند، اما در مقایسه با ریزنمونه های کشت شده روی محیط کشت dkw و ms با نصف غلظت عناصر ماکرو تفاوت معنی دار نداشتند. شکل ظاهری و کیفیت شاخساره های تولید شده روی محیط کشت dkw از سایر محیط کشت ها بهتر بود. ریزنمونه های کشت شده روی محیط کشت های دارای ساکارز و گلوکز از نظر شاخص های رشد با یکدیگر تفاوت معنی دار نداشتند ولی هر دو نسبت به محیط کشت های دارای فروکتوز برتری معنی دار داشتند. محیط کشت های نیمه جامد شده با فیتاژل در مقایسه با دیفکو باکتو آگار به طور معنی دار وزن تر شاخساره بیشتری تولید نمودند و از نظر کیفیت ظاهری بهتر بودند.